Ik spreek Pieta op een donderdagmiddag tussen al haar bedrijvigheid door.
‘s Morgens heeft zij meegedaan met stoelgym en tussen de middag schoof ze aan bij de wekelijkse broodmaaltijd. Na het interview gaat ze gauw door naar het sjoelen. De donderdagen is ze altijd druk bezet. Gelukkig verzorgt echtgenoot Leo op die dag de maaltijd thuis.
Duizendpoot Pieta geeft een kijkje in haar leven.
Het ouderlijk huis
Pieta is geboren (1951) en getogen in Vorden. Ze was de oudste in een gezin van vier kinderen, drie meisjes en een jongen.
Haar vader was bakkersknecht. Dat betekende dat hij vroeg op pad was om het brood rond te brengen met de broodkar. Later werkte hij bij de AKU (Algemene Kunstzijde Unie), later Enka, in Arnhem. Daar werd spindraad vervaardigd.
Pieta’s moeder werkte bij (voormalig) hotel De Konijnenbult in Vorden. In de winter, als het beheerdersechtpaar op vakantie was, nam zij al hun taken over en verzorgde zij de vaste gasten. Schoonmaken, bedden opdekken, maaltijden verzorgen. Het hele gezin verhuisde dan voor drie weken daarheen.
En iedereen in het gezin hielp mee. Pieta deed daar lange tijd vakantiewerk.
Het was een muzikaal gezin. Haar vader was bij de harmonie en gaf thuis muziekles aan kinderen die trompet en/of trombone wilden leren spelen.
Pieta kreeg ook muziekles en speelde klarinet, saxofoon en dwarsfluit. De muziekleraar kwam bij hen thuis en gaf in de keuken les.
Opleidingen en werk
Pieta voelde zich als oudste van het gezin extra verantwoordelijk. Het zorgen voor anderen zat er al jong in. En dat is altijd zo gebleven.
Ze ging in Vorden naar de lagere school. Vervolgens ging ze naar de MMS (Middelbare Meisjes school) in Zutphen.
Als kind wilde ze of onderwijzeres worden, of verpleegster. Op school kwam ze er al snel achter dat ze niet van zeurende kinderen hield, dus het werd de verpleging.
Na het afronden van de MMS, ze was toen 15, was ze te jong om de opleiding ziekenverzorging te volgen. Dus ging ze als verpleeghulp aan de slag bij een particulier verpleeghuis in Vorden. Let wel, als 16-jarige deed ze in haar eentje de nachtdienst en had ze de verantwoordelijkheid over een groep mensen met dementie.
Ze heeft daarna bij diverse organisaties en op diverse plekken gewerkt en opleidingen gevolgd.
Ze volgde achtereenvolgens de opleiding ziekenverzorging, de opleiding 1e ziekenverzorgende en daarna de opleiding voor wijkziekenverzorgende.
Uiteindelijk vond ze het werken in de wijk het allerfijnste. Het direct contact met mensen van verschillende pluimage maakte het werk heel gevarieerd en afwisselend.
Ze bleef dat werk doen tot ze kinderen kreeg. Later, toen de kinderen groter waren, viel ze nog regelmatig in bij vakanties van de wijkziekenverzorgenden.
Haar eigen gezin
Pieta was al sinds haar 15e lid van de toneelvereniging in Vorden.
Een vriendin van die toneelvereniging ‘had kennis’ aan een politieman. Die kwam tijdens de repetities af en toe op de koffie en bracht dan een collega mee.
Dat waren meestal getrouwde mannen. ‘Heb je geen ongetrouwde collega’s?’, vroeg Pieta een keer als grap. En dat bleek het geval. Leo Peppelman, politieman (milieupolitie) in Steenderen, werd aan Pieta voorgesteld.
‘En toen sloegen de vonken over’, zegt Pieta lachend.
In 1980 zijn Pieta en Leo getrouwd.
Eerst woonden ze in Bronkhorst, op de bovenverdieping van de edelsteenwinkel. Dat was heel knus en gezellig. Maar het was er te klein voor een gezin.
Dus toen de gelegenheid zich voordeed, lieten ze een huis bouwen in Steenderen.
In december 1982 is de oudste dochter geboren, 15 maanden later de tweede dochter en 2,5 jaar daarna de jongste dochter. Zoon Bart werd in 1989 geboren.
De muziek
Pieta kwam uit een muzikaal gezin, maar ook in haar eigen gezin werd veel muziek gespeeld.
Toen haar kinderen bij het jeugdorkest van muziekvereniging Nieuw Leven gingen spelen, voelde ze de kriebels weer. Ze ging opnieuw op muziekles en haalde haar A-diploma 3e klarinet.
Ze heeft lange tijd bij Nieuw Leven gespeeld. Door een ongelukkige val door gladheid, verstuikte ze een vinger, waardoor ze de klarinet niet meer goed kon vasthouden. Hulpmiddelen (o.a. een beugel om de nek) hielpen niet. Ze is toen gestopt.
Toneelspelen en zingen
Zoals gezegd, was Pieta al sinds jong lid van de toneelvereniging in Vorden. Daar heeft ze tot 1992 toneel gespeeld. Ze speelden van alles. Van blijspelen tot drama. Er werd elk jaar een nieuw stuk ingestudeerd. Ze traden op in andere dorpen. Ze kon overigens heel overtuigend een deftige dame spelen. Het ‘bekakt’ praten, ging haar goed af. Iets wat ik niet zo gauw achter Pieta had gezocht.
Ze stopte met toneelspelen toen er een extra repetitieavond per week werd ingelast omdat de spelers thuis niet goed genoeg geoefend hadden. Pieta moest dan oppas regelen en betalen. Daar baalde ze van. Zo jammer, want ze vond het heel leuk om te doen.
Bij de opening van het nieuwe dorpshuis (voormalig gemeentehuis) in Vorden werd een revue opgevoerd. Pieta zong als sopraan mee in het gelegenheidskoor.
Dat beviel haar zo goed, dat ze zich aanmeldde bij een koor. Maar daar moest ze alt zingen. Dat voelde niet natuurlijk en ging haar niet goed af. Dus dat zingen in een koor heeft ze niet lang gedaan.
(Vrijwilligers)werk in Steenderen
Toen haar zoon naar de middelbare school ging, is ze, na een bijscholing, weer gaan werken als wijkziekenverzorgende in Steenderen.
Tien jaar geleden is ze met vervroegd pensioen gegaan. Ze had lichamelijke ongemakken en maakte graag gebruik van die regeling.
Ze dacht aanvankelijk dat ze in een zwart gat zou vallen, maar dat werd gauw opgevuld.
Ze hielp als vrijwilliger van Welzijn Steenderen mee bij de dagopvang in De Bongerd: spelletjes spelen, kaarten maken, koffie schenken. Ze kende vanuit haar werk veel mensen in en om Steenderen. Op een gegeven moment stopte de dagopvang in de Bongerd.
Creatief in De Kei en thuis
Na de opening van De Kei hielp Pieta op de woensdag met de creatieve ochtend. ‘We zijn nu om de week met ongeveer 20 deelnemers, waarvan er zo’n 8 kaarten maken voor de kaartenstandaard in de hal. De andere personen handwerken of drinken alleen koffie. Mensen komen ook voor een praatje en sociale contacten.’
Ze breit zelf wollen sokken. Daar is best vraag naar.
Samen met haar jongste dochter volgde ze jaren geleden een cursus ‘sokken breien’. Voor de kenners: ze breit sokken met 5 pennen. De steken staan op 4 pennen. Met de 5e pen breit ze rond. Dat schijnt handig te zijn i.v.m. met het breien van de hiel.
Doorzetter
Pieta heeft veel meegemaakt tijdens haar werk en privé. In juni 2018 verongelukte Bart bij het nachtzwemmen in zwembad Vorden.
Een enorme klap voor het hele gezin. Met de hulp van een psycholoog slaagden Pieta en Leo erin dit grote verlies te verwerken. Pieta kan er nu over praten, maar dat was lange tijd heel moeilijk. Wat helpt, is wandelen in de natuur. Dat doet ze graag. Alles weer even op een rijtje zetten, gedachten ordenen.
Dat deed ze ook tijdens een lastige periode in haar werk. Vanwege een burn-out moest ze een tijdje stoppen met werken. ‘Als je over je grenzen heen gaat, moet je een stapje terug doen. En daar leer je van’, heeft Pieta ervaren.
Een actief leven
Met zeven kleinkinderen, vrijwilligerswerk, veel interesses en hobby’s, heeft Pieta een actief leven.
Naast alle bovengenoemde activiteiten, speelt ze ook wekelijks een avond Rummikub in De Bongerd. Dat is overigens niet alleen voor bewoners van De Bongerd. Ook mensen ‘van buiten’ zijn welkom.
En ze zwemt twee keer per week in Hoog Keppel bij Zonnewater. Oefeningen doen in het warme water. Zo fijn. Goed om de spieren los te maken.
Dat geldt natuurlijk ook voor het sjoelen, waar ze, meteen na het interview, bij aanschuift.