Anita Bongers vertelt
Zes jaar, twee bestuurstermijnen, gaan snel voorbij.
Ik was al langer actief voor Welzijn; hoe kan het ook anders met een moeder die heel veel organiseerde en daarmee de hele familie heeft ‘besmet’. Als er een activiteit in de Bongerd was, destijds de thuisbasis van Welzijn, en er waren extra handjes nodig, dan vroeg mama mij erbij. Niks mis mee, altijd gezellig.
De Kei
Vanaf 2016 werd dat meer. Geert Postma vroeg of ik mee wilde denken over de school die vrij kwam. Samen met andere inwoners bedachten we wat er allemaal zou kunnen in zo’n gebouw. Duidelijk was dat dit een kans was die we met beide handen aan moesten pakken. We hadden meer dan honderd ideeën, niet allemaal echt uitvoerbaar (een kelder voor vervelende kinderen bijvoorbeeld 😉) maar wel goed om een beeld te krijgen van wat we wilden. Maar ook voor de ‘minder vervelende kinderen’ wilden we activiteiten en zo begon de voorloper van KeiKids. Iedere maand organiseerde ik een activiteit voor de basisschoolkinderen.
In het bestuur
En van het één kwam het ander en ik werd gevraagd als bestuurslid. In 2018 werd de overeenkomst getekend bij de gemeente en kon gestart worden met het bouwen aan ‘ons dorpshuis’. Een mooie tijd waarin ik wekelijks mocht helpen het gebouw om te vormen van een school naar een gebouw van ons samen. Waar ik de activiteiten samen met mama deed, mocht ik de verbouwing met papa doen. Een mooie manier om samen, naast elkaar, op de steiger te staan, hij voor alle leidingen en ik om alle plafonds te verven. Met zoon Gijs heb ik de buitenmuur van een stuclaag voorzien en met zoon Bram lopen we regelmatig even naar De Kei als er een klusje gedaan moet worden. Samen bezig voor dat ene doel: een mooie plek voor het dorp.
Samen
En een mooi gebouw dat werd het!
Verbouwd, onderhouden en gebruikt door ons allemaal; een gebouw van en voor alle inwoners. En dat is de sterke kracht van De Kei, het gebouw is echt van ons allemaal. Zo kon ik ‘s avonds gebeld worden door iemand die even langs liep en zag dat er nog een deur niet afgesloten was. Of de buurman die in de gaten houdt wie er allemaal rondstruinen zonder reden of de vrijwilliger die iemand meeneemt, omdat het goed is om ‘onder de mensen te komen’ maar de stap zelf best lastig vindt of….. Allemaal voelen we die betrokkenheid voor het gebouw en voor elkaar.
Tijd voor verandering
Er staat iets heel moois. Het is nu tijd om het stokje over te dragen. Andere mensen hebben nieuwe ideeën, het is gezond om na een periode de boel los te laten. Dat geldt zeker voor mij. Namens het bestuur was ik op 7 maart 2023 op weg naar het gemeentehuis. Want besturen is meer dan alleen in De Kei bezig zijn. Zoals altijd ging ik op de fiets, alleen dit keer kwam ik niet aan. Een ongelukkige samenloop; een auto waardoor ik aan de kant ging, een bocht en een geul langs de weg hebben gezorgd dat mijn leven nu iets anders gaat. Begin dit jaar ben ik begonnen met een traject om te kijken wat mijn mogelijkheden (nog) zijn na het hersen- en nekletsel dat ik heb opgelopen. Ook de mantelzorgtaken, die we al een aantal jaren hebben, vragen steeds meer. Tijd dus om mijn leven ‘anders’ in te delen en te stoppen met veel taken die ik voor De Kei en Welzijn deed.
Beweegbank
Als op 5 maart de twee termijnen erop zitten, blijft er voor mij nog één grote klus voor De Kei over. Een jaar geleden bedacht ik dat ik meer mensen in beweging wilde krijgen. Ik weet wat bewegen deed en doet bij papa en mama en de Parkinson. Maar ook wat ik er zelf aan heb gehad en nog heb. En in het kader van welzijn is dat dus Samen Bewegen. Het word een beweegbank in de tuin van De Kei. Ooit, rond de opening, is er een bedrag van 500 euro geschonken waarmee we al een soortgelijk iets wilden doen. Toen is het er niet van gekomen. De Nijmeegse Vierdaagse en de fietsmarathon bij TC Bronckhorst (fysiotherapie Leerkes) was de aanleiding om de schouders er (weer) onder te zetten. Met een mooie bijdrage vanuit het Leefbaarheids- en sportfonds van de gemeente en een bijdrage van het VSB-fonds gaat het toestel er binnenkort komen. Houd de nieuwsbrief in de gaten; het beloofd een leuke en interessante opening te worden.
Zes jaar, twee termijnen, gaan snel voorbij. De bestuursfunctie zit er over twee weken op, vrijwilliger blijf ik gewoon. Zo’n mooie organisatie laat je niet zomaar schieten. Want samen is waar alles om draait.
Lieve groet,
Anita