Je werkt bij de leefbaarheidsalliantie en collega’s vragen of iemand nog een leuk dorpshuis weet in de Achterhoek…… want daar gaat de dorpshuizentoer in 2024 heen.
Tja, dat moet je dus niet aan mij (Anita) vragen. Dat is natuurlijk de Kei!
En zo gebeurde het dat we gebeld werden of we mee wilden werken aan de versie van 2024.
Tijdens de dorpshuis-toer kan iedere belangstellende mee met een bus om bij drie dorpshuizen op bezoek te gaan. Hierbij wordt overal vanuit een andere invalshoek het verhaal verteld om anderen te inspireren en initiatieven met elkaar in contact te brengen.
De deelnemers gingen naast Steenderen ook kijken in Beltrum en in Mariënvelde. Zo’n veertig mensen hadden zich opgegeven.
Na veel overleg was het donderdag 28 november zover.
Wij waren de tweede stopplek en rond half 1 zou de bus arriveren. In de ochtend hadden de vrijwilligers van de donderdaglunch 65 krentenbollen en 100 bolletjes belegd. Er stonden twee grote pannen met pompoensoep en prei-mosterdsoep op het gasfornuis. De deelnemers van de donderdaglunch was gevraagd een half uurtje later te komen, zodat er gezamenlijk gegeten kon worden en de deelnemers van de toer ook uit de mond van onze deelnemers konden horen hoe het in De Kei is. Het duurde even voor iedereen aan tafel zat; niemand wilde gaan zitten, er was zoveel te zien. Tijdens de kop soep en de lekkere broodjes werd een presentatie gehouden, waarbij de foto’s van de verbouwing getoond werden. Hierin was mooi te zien hoe een oude school een modern dorpshuis is geworden waar voor iedereen een plek is. Maar vooral dat wat er nu staat, is gegroeid door jarenlange inzet van heel veel mensen, mensen die samen ergens voor gaan; onze vrijwilligers! Want ons mooie gebouw zou er niet zijn zonder hen. Dat hebben we de deelnemers goed kunnen vertellen.
Tegen half drie vertrok iedereen weer naar de bus en konden wij tevreden vaststellen dat we De Kei weer mooi op de kaart hebben gezet.
Anita Bongers (bestuurslid Stichting Welzijn)
[Uit het verslag van de toer:
Vervolgens komen we aan in Steenderen, waar we langsgaan bij dorpshuis De Kei. De bus zet ons af aan de voorzijde van het onlangs gerestaureerde pand. Aan de voorkant zie je een prachtige kas, waarin de oude muren van de school nog zichtbaar zijn. Bij binnenkomst kunnen we meteen plaatsnemen aan een lange tafel waar de lunch al voor ons klaarstaat. Na een korte ontvangst geeft bestuurslid Anita een uitgebreide presentatie over hoe de restauratie van het pand tot stand is gekomen. Vrijwilligers vormen de basis waarop De Kei is gebouwd en waardoor het blijft voortbestaan. Zo hebben vrijwilligers uit de buurt een grote rol gespeeld bij de restauratie van het dorpshuis én zetten zij zich in om er activiteiten te organiseren. Op deze manier brengt De Kei iedereen in zijn kracht en voelt iedereen zich thuis in het dorpshuis. Na de presentatie worden verschillende rondleidingen door het pand gegeven en spelen de deelnemers een spannend potje koersbal. Er zijn zoveel vragen, dat we nauwelijks tijd hebben voor een kopje koffie voordat we weer doorgaan naar Mariënvelde. Met een goed gevulde maag lopen we weer de bus in. Het zonnetje komt mooi door en gesprekken komen op gang in de bus. Er wordt druk gepraat, gelachen en naar de prachtige omgeving gekeken.]
