De kennismaking
In volle vaart, zich excuserend voor zijn kleding (want net van de bouw bij één van z’n dochters op Rha) komt Martin op De Kei aan voor het interview.
Dit is de indruk die blijft tijdens het gesprek; actief en vol leven.
Eerst maar eens wat nader kennismaken, want eigenlijk weet ik bijna niks van hem.
Geboren en getogen op Rha en de lagere school De Akker in Steenderen doorlopen. Marianne (uit Steenderen) ontmoet en samen met haar in 1982 hun boerderijtje gekocht en verbouwd, ieder nog vanuit de ouderlijke woning. Het boerderijtje had toen nog uitzicht op de Joannesschool (nu De Kei) en op Baak. Kort maar krachtig.
Martin heeft de opleiding Cultuurtechniek (land- en landschapsinrichting) in Velp gedaan.
Aansluitend heeft hij bijna 25 jaar als projectleider gewerkt bij de technische dienst van (toen nog) Polderdistrict Rijn en IJssel.
1995 was het jaar van het hoge rivierwater en de evacuaties in de Betuwe. Een belangrijk leerpunt was dat de waterschappen zich beter moesten voorbereiden op grote calamiteiten. Het polderdistrict was inmiddels opgegaan in het waterschap Rijn en IJssel en Martin maakte in 2004 de overstap naar de afdeling crisisbeheersing. Al met al dus zo’n 41 jaar voor dezelfde werkgever. Zo liep het gewoon.
De Bongerd en De Kei
De Bongerd is in 1996 geopend. Het initiatief was genomen door de gemeente Steenderen en Steenderense ouderenorganisaties om te zorgen dat mensen het dorp niet hoefden te verlaten als het huis niet meer paste.
In 2000 werd Martin benaderd door Bart van Rooy (toenmalig wethouder van de voormalige gemeente Steenderen) om voorzitter van de Stichting Woonzorgcentrum Steenderen te worden.
De stichting beheerde het gebouw, kocht zorg in en zorgde voor de verhuur.
Gaandeweg werd de rol van de stichting echter steeds kleiner. Stichting Welzijn zorgde al jaren voor de activiteiten en dit breidde zich steeds verder uit. De recreatieruimte van de Bongerd werd ook wel wat te klein door al die nieuwe initiatieven.
Er ontstonden allerlei ideeën over (welzijns-) activiteiten; meer variatie, meer uitdaging en niet alleen voor ouderen.
En toen kwam in 2016 de oude Joannesschool beschikbaar. Er werd gekeken naar de mogelijkheden, er werd kans op extra ruimte voor welzijnsactiviteiten gezien. En zo ontstond het plan voor de Kei.
Dit gaf enerzijds een gevoel van” iets te verliezen” bij de bewoners van de Bongerd, maar aan de andere kant was het een unieke kans om een prachtige voorziening voor iedereen in het hart van het dorp te creëren. Het heeft goed uitgepakt, maar het werkelijke rendement moet nog komen.
Niet alleen de senior, maar iedere inwoner in Steenderen heeft hier belang bij. Plus dat er een andere generatie ouderen aan komt met andere wensen waardoor andere activiteiten nodig zijn.
Als lokale organisatie moet je op tijd de bakens verzetten. Een mix van oude en nieuwe activiteiten geeft nieuwe kansen.
Martin is trots op wat er nu staat. Een prachtig gebouw vol mogelijkheden.
Het was wel een gok. Er was zorg over het van de grond krijgen van het geheel. Discussies over hoe nieuwe vrijwilligers aan te trekken. Martin geeft toe dat hij er wel wat sceptisch over was.
Het is echt bijzonder dat zo’n grote groep vrijwilligers het kluswerk gedaan heeft. Hij wist wel waar Geert Postma toe in staat was, maar toch……
Tuinliefde
En dan moet natuurlijk de tuinliefde besproken worden, want met welk een voortvarendheid Martin met zijn vrijwilligers de tuin bij De Kei vorm heeft gegeven is geweldig.
Eigenlijk was de bestratingsliefde er eerst. Bij hun verbouwde boerderij kwam hij “oude waaltjes” tegen en hij besloot hiermee een sierbestrating te maken. En ja, bij sierbestrating hoort ook mooi groen. En dan lezen en verdiepen om je kennis te vergroten. De liefde en de vaardigheid is in de loop van de jaren ontwikkeld. Af en toe een tuinontwerp maken voor familie of vrienden, maar het blijft een hobby. Er wordt geschetst met de hand, natuurlijk wel op schaal.
En zo is het ook bij De Kei gegaan. Het grondwerk en afwerken hoort nog bij zijn oorspronkelijke vak; Martin vindt het heerlijk om zelf op een kraantje of op de tractor te zitten.
In maart begon hij met het aanleggen van de tuin om gelijk te roepen dat er in juli meegedaan kon worden aan de Open-tuindagen. Hij kon wel inschatten dat dit ging lukken met het beplantingsplan vooraf.
En nu, met de tuinclub van 7 personen, is het goed bij te houden.
En verder
Volgend jaar gaat Martin waarschijnlijk met pensioen, maar er zijn al een aantal taken die niet met pensioen gaan. Martin is voorzitter van IJsclub “De Molenkolk”, bestuurslid van HSL (Het Steenders Landschap) en zit bij de werkgroep Vitale Kernen van Bronckhorst. Daarnaast is hij druk met verbouwingen bij de kinderen, fietst hij elke zondag met een klein clubje en wordt er ’s winters geschaatst.
Verveling is dus in de verste verte niet te bespeuren.
Ondanks zijn kantoorbaan vindt hij buiten fysiek bezig zijn eigenlijk het fijnst, maar hij blijft zeker betrokken bij de Steenderense gemeenschap.
Op De Kei zal hij vooral meedoen als er sprankelende nieuwe activiteiten georganiseerd gaan worden, bijvoorbeeld een wijnproeverij.
Dit laatste met een lach.
