Interview met Annelies Seegers

Vandaag is het woord aan Annelies Seegers.
Eigenlijk wilde zij helemaal niet zo in de picture staan, maar na enig zacht aandringen van mijn kant ging ze toch overstag.
En zie hier, in een notendop, haar leuke en enerverende verhaal over haar leven.

Geboren en getogen
Annelies is geboren in Utrecht maar opgegroeid bij haar opa en oma in Drempt. Haar opa en oma woonden op een boerderij, wat Annelies echt heerlijk vond. Er was altijd van alles te doen en te beleven.
Er waren kippen, ganzen en koeien. Er was een paard dat zij verzorgde en een biologische moestuin waar Annelies graag in werkte. Zij had zelfs een kinderfornuisje waar ze haar eigen gerooide aardappeltjes op kon koken. Ook waren er honden op het erf; boxers en een Sint Bernard. Honden waren en zijn nog steeds een grote liefde van Annelies.
Haar lagere school stond in Achterdrempt. Daarna heeft zij de huishoudschool in Doesburg doorlopen. Annelies wist al heel jong dat zij kapster wilde worden, dus volgde hierna de kappersvakschool in Doetinchem.
Op haar 15e liep zij haar eerste kappersstage en dat was meteen haar eerste echte baan.
“Het was een mooie jeugd”, zegt Annelies, “Mooier kun je het niet krijgen”.

Relaties, kinderen en werk
Op haar 21e trouwde Annelies en zij kreeg twee zonen. Inmiddels heeft zij ook een kleindochter en kleinzoon.
Tijdens haar huwelijk is zij altijd blijven werken. Als kapster maar ook heeft zij vele andere beroepen gehad. Zo heeft zij o.a. in de horeca gewerkt waar zij schoonmaakte en serveerde. Ook heeft zij 12 jaar een zonnestudio in Hummelo gehad.
Annelies werkte daarnaast als Alfahulp bij gezinnen die het moeilijk hadden. Zij vertelt daar met veel gevoel over. “Ik wilde graag de andere kant van het leven zien, omdat ik zelf zo’n fijne jeugd heb gehad. Ik wilde graag iets betekenen voor gezinnen waar alles niet zo van zelfsprekend was. Waar problemen waren met financiën, opvoeding, relatie of van welke aard dan ook”. Annelies heeft zich hier 22 jaar lang met hart en ziel voor ingezet.
Maar dat was nog niet alles. Annelies heeft ook ruim 20 jaar als verkoopster gewerkt bij Lötters Edelstenen. Zowel in Doesburg als in Bronkhorst.
Daarnaast was zij als vrijwilliger o.a. bestuurslid van de Zonnebloem.
Toen na 28 jaar haar huwelijk stuk liep, is Annelies gescheiden.
Annelies bleef doorwerken, ook als kapster, maar had bijvoorbeeld ook een eigen sieradenwinkel.
Op een gegeven moment kwam zij haar jeugdliefde weer tegen, dat klikte meteen en samen hebben zij een relatie van 22 jaar gehad.
Annelies heeft door de jaren heen in Drempt, Achterdrempt en Hengelo (gld) gewoond, om zich vervolgens 14 jaar geleden definitief in Steenderen te vestigen. Dat haar keuze op Steenderen viel, kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Jaren geleden heeft Annelies in Steenderen als kapster gewerkt en zij kent mede daardoor nog steeds veel dorpsgenoten.
Honden bleven een rode draad in haar leven. Zij heeft altijd teckels gehad, waar ze met veel liefde voor zorgde.
Op haar 64e jaar kreeg Annelies te horen dat zij diabetes had. Dat maakte dat zij besloot om te stoppen met werken. Het was genoeg geweest: “Mijn gezondheid gaat voor”.
Inmiddels heeft zij sinds anderhalf jaar een fijne partner, die toevallig ook in Steenderen woont. Het ‘latten’ bevalt haar prima en ze is heel bij met de huidige liefde in haar leven.

Via de Bongerd naar De Kei
Ruim veertien jaar geleden is Annelies begonnen met vrijwilligerswerk in de Bongerd. Dat heeft zij altijd met veel plezier gedaan. Eigenlijk verrichtte zij daar alle werkzaamheden die er nodig waren.
Toen de activiteiten van de Bongerd naar De Kei gingen, moest Annelies daar in het begin even aan wennen. Maar nu voelt zij zich er helemaal thuis.
Op dit moment is Annelies te vinden bij de stoelgym voor ouderen. Er is een gediplomeerde activiteitenbegeleidster die de les verzorgd. Twee andere vrijwilligers, Thea en Gerrie helpen tijdens de les. Annelies verzorgt de financiële kant en kijkt elke week wie er aanwezig is. Of ze zelf ook mee gymt? “Nee….dat is niks voor mij”, zegt ze lachend.
Annelies bezoekt daarnaast al jaren, via Stichting Welzijn Steenderen, ouderen die graag wat aanspraak willen en/of wat ondersteuning kunnen gebruiken.

Kijk op De Kei
Zoals al eerder ter sprake kwam, de overstap van de Bongerd naar De Kei vond Annelies best lastig. Ze moest daar echt even haar weg in zoeken. Maar dat is helemaal goed gekomen.
Ze vindt De Kei erg mooi geworden, goed opgezet met al die vrijwilligers die elke keer weer belangeloos hun (Keigoeie)steentje bijdragen.
Annelies is daar heel duidelijk over: “Als de vrijwilligers er niet waren, kun je de boel hier wel sluiten”.
Ook is ze blij met de nieuwe voorzitter van Stichting Welzijn Steenderen. “Hij staat dicht bij de mensen, dat is fijn”.

Wens
Annelies wenst dat het met De Kei nog heel lang goed mag blijven gaan. Met nog meer ontwikkelingen voor nog leukere activiteiten op allerlei gebied.

Misschien vindt je de volgende berichten ook leuk: