[Opmerking: Helaas is Rob 10 december 2022 overleden. We kiezen er vooralsnog voor het interview te laten staan. Hierna volgt de link naar het bericht https://www.dekeisteenderen.nl/rob-gosselink-overleden/ ]
Rob is een man van de streek, verknocht aan en verbonden met het land. Hij vertelt graag en enthousiast over de vele dingen die hem na zijn pensioen bezighouden. Hieronder een weergave van het leuke gesprek dat ik met hem heb gehad.
Opgroeien
Rob is geboren in Olburgen en op z’n 2e verhuist naar Rha (toen nog de Oltmansstraat in het Steenderen van voor de ruilverkaveling).
Daar heeft hij tot z’n 18e gewoond, waarna hij op kamers ging in Zutphen.
Op zijn 20ste heeft Rob Hanneke leren kennen en na samenwonen in Bronkhorst en Steenderen verhuisden ze rond 1981 terug naar Rha waar ze nog steeds wonen.
Hun twee dochters, Emmeke en Maartje, groeiden daar ook op. En ondertussen zijn er ook twee prachtige kleindochters, Merel en Annabelle, die het familieleven verrijken.
Opleiding en werk
Rob is naar de lagere school St.Willibrordus in Olburgen gegaan.
Vervolgens naar de LTS in Doesburg en de MULO in Doetinchem.
Hij werd timmerman, van aspirant-gezel naar gezel tot meester. Dan ging je één dag in de week naar school en verder leren in de praktijk.
Ook heeft hij nog bij de Heidemaatschappij de opleiding cultuurtechnisch tekenen gedaan.
Vanaf zijn 18e gaat Rob bij zijn vader in het aannemersbedrijf werken, vanaf zijn 23e doet hij de opleiding aannemersbedrijf (4 jaar lang 2 avonden in de week) om later het bedrijf van zijn vader over te kunnen nemen. Tien jaar geleden is hij met het bedrijf gestopt, een opvolger was niet te verwachten.
Veel hobby’s
Rob houdt van tuinieren, de grote tuin geeft hem daartoe ook alle ruimte.
Ook jagen is een hobby. Met passie vertelt hij over het beheer van de wildstand en de kennis over het evenwicht tussen boer en wild. Hij overtuigt mij in zijn gewetensvol handelen.
Schilderen is een andere hobby, maar daar komt op dit moment weinig van. Iets teveel drukte. Daarom lokt een oude liefhebberij: vissen. Even heerlijk voor je uit staren aan de waterkant.
En dan de archeologie; als vrijwilliger heeft hij geholpen bij verschillende opgravingen. Dit is een vak dat je in de praktijk leert. Met enige nostalgie wordt er op teruggekeken; er zijn weinig vrijwilligers nodig op dit moment.
Vroeger was er nog het pottenbakken, maar daar is al helemaal geen tijd meer voor.
Pfff, wat een bezige bij! O ja, over bijen gesproken, Rob is al jarenlang imker.
De Kei
En dan is er nog De Kei waar Rob zich betrokken bij voelt.
Hij heeft Creatief met hout, de houtbewerkingsclub op De Kei, opgericht.
Rob heeft 3 jaar les gehad op De Gruitpoort van Geert Lebbink, sculpturen maken op intuïtie, les in vormgeving, veel werkstukken maken en feedback krijgen.
Nu geeft hij zelf les aan zo’n 8 personen.
Verder is hij lid van het Repairteam van Repaircafé De Kei.
Hij vindt dit leuk om te doen en een gezellig clubje op zaterdagmiddag eens in de maand.
Daarnaast is hem gevraagd exposities op De Kei te regelen.
Elke 3 maanden mogen 2 á 3 kunstenaars hun werk aan de muren tentoonstellen. Het uitzoeken en ophangen is ondertussen een vaste klus voor Rob. Gelukkig is er een lijst met mensen die graag willen exposeren, dus het is een kwestie van kiezen.
De ruilkast in het biljartlokaal is door Rob ontworpen en samen met Cor Slakhorst tot een mooi resultaat gemaakt.
Kortom: Rob heeft een grote betrokkenheid bij alles wat voorbij komt op De Kei, de afstand Rha-Steenderen is hierbij zo te horen geen enkele belemmering.
In het algemeen vindt Rob De Kei een geweldig idee, het is een prachtig gebouw geworden. Hij neemt z’n petje af voor Geert Postma; zonder hem was dit niet tot stand gekomen en zonder vrijwilligers kan dit niet bestaan. Kort maar krachtig.
Over de toekomst van De Kei spreekt hij de hoop uit dat meerdere mensen zich aansluiten en dat het steeds meer gebruikt gaat worden door allerlei verschillende groepen.
